Solliciteren voor dummies

Ik had gisteren een sollicatiegesprek voor de functie van IT projectleider. Het was al meer dan 9 jaar geleden dat ik gesolliciteerd had. Ik had mij terdege voorbereid: ik ken de organisatie, had mijn eigen sterkten en zwakten opgelijst, uiteraard het standaardwerk "Sollicatiegesprekken voor dummies" door- en een Immodium ingenomen (tja ...). Veel nuttigs staat er niet in het Dummies-boek, en gezien de slechte staat van mijn geheugen, kan ik er mij al niet veel meer van herinneren. Interessant was wel de hint om zoveel mogelijk in verhaalstijl te vertellen. Als men vraagt naar wat je zou doen in bepaalde situaties, verwijs je best naar (al dan niet ware) situaties uit het verleden. Dat sterk het vertrouwen dat je ook in de toekomst op een dergelijke manier zal handelen. Je hoeft verder geen schrik te hebben om een "bedachtzame stilte" te laten vallen voor je antwoordt.

Eerst een kwartier wachten op de HR-juffrouw (dat zal wel met opzet zijn, zeker?), oogcontact vergeten in de eerste 30 seconden van het gesprek, de vraag wat mijn meerwaarde zou zijn voor de organisatie had ik eigenlijk niet verwacht ... Enfin, na een uur mezelf bewieroken en de nodige "bedachtzame stiltes" had de HR-juffrouw al enkele pagina's volgepend. Ze zal nu haar verslag schrijven en naar het management sturen. Dan volgt nog een gesprek en een dag in het assessment center; een soort big brother house van HR-juffrouwen. God, wil ik die job eigenlijk wel ...

Technorati : solliciteren