k(oudw)ater buiten strijd

Het is allemaal snel gegaan. Na meer dan een jaar zalf smeren en pillen nemen wegens allerlei voorhuidproblemen ben ik op 6 december naar de uroloog geweest, besnijdenis volgde op 21 december. Gelukkig gebeurde dit onder volledige verdoving, de dag zelf mocht ik gelukkig al naar huis. Nog nooit zo bang geweest, slapeloze nachten voordien (angst: ik was nog nooit geopereerd geweest) en nadien (neen, a.u.b. nu geen erotische dromen). Nu, 6 dagen later is de zwelling toch al heel wat minder, wel nog veel last waar het frenulum zat (dat is ook weggehaald). Niet echt veel pijn, maar toch, veel deugd doet het niet. Het is nu ook vooral wennen: de gevoeligheid zal ook nog (moeten) afnemen. Alvast een maand geen seks. Tijger zal zichzelf moeten behelpen.

De uroloog had ook nog slecht nieuws voor mij: ik heb een varicocèle, dat is een spatader in de balzak: verminderde vruchtbaarheid tot gevolg, maar ook een verhoogde kans op een hartinfarct (door een embolie). Ik zal maar beter niet teveel eten met die feestdagen ...

Prettig eindejaar !