Uitgelezen: Edmund White's My Lives: An Autobiography

Het heeft te lang geduurd om het uit te krijgen, wat nooit een goed teken is voor een boek, maar eerlijk gezegd ben ik geen fan van (auto-)biografisch werk. Maar gezien ik een paar jaar geleden echt genoten heb van zijn The Flaneur: A Stroll through the Paradoxes of Paris, wou ik het er toch op wagen.

In My Lives behandelt White thema's i.p.v. een chronologische tijdslijn aan te houden. Hij vertelt over My Shrinks, My Father, My Mother, My Hustlers, My Europe, My Master, My Blonds, My Genet en My Friends. Nadeel is wel dat je het totaalbeeld wat kwijt raakt: het lijkt inderdaad op verschillende levens.

Je krijgt wel een beeld van het literaire milieu waarin White vertoeft, een echt leuke boel is dat toch niet. Bewust heeft White het niet over de gay liberation beweging (Stonewall), noch over de aidsepidemie die lelijk moet huisgehouden hebben in zijn vriendenkring.

De zoektocht naar liefde en vriendschap: van platonische liefdes tot SM ervaringen ("My Master"), White beschrijft het allemaal op zijn zelf-relativerende en nuchtere toon.

http://www.edmundwhite.com/html/mylives.htm